Na placu przed ko¶cio³em stoi piaskowcowa kolumna ¶w. Floriana
wystawiona przez jezuitów w podziêce za jego ocalenie od po¿aru
po uderzeniu pioruna. Na jej cokole umieszczono ³aciñsk± inskrypcjê
z ukryt± dat±:
"DIVVs FLorIanVs aDVersVs InCenDIa patronVs (1684
r.)",
w jêzyku polskim znaczy to: "¶w. Florian patron, obroñca przed
po¿aram". W zachodniej fasadzie ¶wi±tyni znajduj± siê cztery portale
z piaskowcowymi rze¼bami, m.in. scen± Ukrzy¿owania oraz pos±gami:
Matki Boskiej z dzieci±tkiem, dwunastu aposto³ów i patronów ko¶cio³a
- ¶w. Stanis³awa Szczepanowskiego i ¶w. Wac³awa (z dat± wykonania
portalu - 1427 r.). Po obu zewnêtrznych stronach portali widoczne
s± symbole czterech ewangelistów: po pó³nocnej orze³ (¶w. Jana)
i lew (¶w. Marka), po po³udniowej byk (¶w. £ukasza) i anio³ (¶w.
Mateusza). £aciñskie inskrypcje widoczne powy¿ej drzwi do ko¶cio³a
brzmi± w t³umaczeniu na jêzyk polski, w kolejno¶ci od lewej strony:
"Zaprawdê, to miejsce jest ¶wiête", "Oto jest Dom
Bo¿y", "Tobie chwa³a, cze¶æ i uwielbienie", "Chwalcie Pana wszystkie
narody".
Nad ¶rodkowymi portalami widzimy najwiêksze na ¦l±sku gotyckie
okno ko¶cielne, sk³adaj±ce siê z dwóch mniejszych, wysokich i w±skich,
³±cz±cych siê ostrymi ³ukami. U szczytu fasady zachodniej trzy nisze,
w ¶rodkowej rze¼ba Naj¶wiêtszej Marii Panny z dzieci±tkiem
Jezus. Po pó³nocnej stronie znajduje siê pi±ty portal, zwany niegdy¶
Bram± Oblubienicy (by³ te¿ nazywany bram± Bednarzy). Prowadzi
on do pó³nocnej nawy bocznej. Pod koniec XIX wieku wszystkie portale
by³y w z³ym stanie i zosta³y poddane renowacji. Zatarto wówczas
czê¶ciowo ich pierwotny wygl±d. Przy portalach zachodnich znajduj±
siê wolnostoj±ce rze¼by: gotycka - ¶w. Anny Samotrzeciej (na wstêdze
z inskrypcj± data 1496), trzymaj±ca Matkê Bosk± i ma³ego Chrystusa
(prawdopodobnie zosta³a przeniesiona w to miejsce z dawnego ko¶ció³ka
¶w. Anny), oraz barokowa - przedstawia ¶w. Jana Nepomucena (z 1727
r.). ¦wiêta Anna wed³ug apokryfów (Protoewangelia Jakuba, b±d¼ Ewangelia
Pseudo - Mateusza) by³a matk± Naj¶wiêtszej Marii Panny. Nie wspominaj±
jednak jej imienia ewangelie. Kult ¶w. Anny rozwin±³ siê ju¿ we
wczesnym ¶redniowieczu, jej mê¿em by³ ¶w. Joachim. Na postumencie
rze¼by ¶w. Jana Nepomucena dwa reliefy, z przodu: ¶wiêty jest wyrzucany
z mostu Karola w Pradze do rzeki We³tawy, z ty³u: królowa Joanna,
¿ona Wac³awa IV Luksemburczyka, spowiada siê u ¶w. Jana.
Ko¶ció³ parafialny jest bazylik± trójnawow±. Nawa ¶rodkowa posiada
sklepienie sieciowe (z polichromi± z 1739 r. wykonan± przez Johanna
Georga Etgensa z Brna), natomiast nawy boczne maj± sklepienia krzy¿owe.
W ko¶ciele znajduje siê szereg piêknych o³tarzy, rze¼b i innych
dzie³ sztuki. Opis wnêtrza rozpoczynamy od malowid³a na sklepieniu
pod chórem organowym, które ukazuje uwielbienie imienia Jezus, poprzez
dzia³alno¶æ ¶w. Ignacego Loyoli i ¶w. Franciszka Ksawerego na wszystkich
znanych wówczas kontynentach (Afryka - murzynka z ko¶ci± s³oniow±,
Europa - kobieta w p³aszczu podbitym gronostajem, Ameryka - indianka
z ³ukiem, Azja - kobieta w turbanie). Pomiêdzy drzwiami do g³ównej
nawy umieszczono figurê ¶w. Jana Nepomucena. Na bocznej ¶cianie
nawy po³udniowej, na prawo od wej¶cia, epitafium ostatniego katolickiego
ksiêdza w XVI-wiecznej ¦widnicy Martina Früaufa, zmar³ego w wieku
99 lat w 1561 r. Jest to tzw. tron ³aski.
W polu ¶rodkowym klêczy zmar³y, nad nim za¶ przedstawiona jest
Trójca ¦wiêta. Powy¿ej ³aciñska inskrypcja g³osi:
"Tu le¿y pochowany lektor Martin Früauf, wierny ksi±dz Chrystusa.
Jako nauczyciel przewodzi³ on szko³om, ucz±c niewykszta³con± m³odzie¿
po¿ytecznych wiadomo¶ci; jako pasterz kierowa³ nastêpnie ko¶cio³em,
pasa³ sw± trzódkê S³owem Bo¿ym, niezmordowanie dzia³a³ pod zwierzchnictwem
czterech naszych biskupów; ostatecznie zmar³ on w pe³ni swych dni
jako precentor, tak jakby mia³ ¶piewaæ hymny i godzinki do ¦wiêtego
Krzy¿a. Pro¶ o zbawienie jego duszy, o pokój dla jego cia³a i o
wieczne ¿ycie dla obu, aby zosta³y po³±czone w przysz³ym ¶wiecie".
Poni¿ej znajduje siê jeszcze jedna inskrypcja, z której wynika,
¿e Früauf zmar³ maj±c 99 lat 3 miesi±ce i 6 dni. Przy tej nawie
znajduje siê szereg kaplic.
|