Koďż˝ciďż˝ pod wezwaniem ďż˝w. Stanisďż˝awa i ďż˝w. Wacďż˝awa w ďż˝widnicy

Pierwsza z nich, poświęcona Matce Boskiej Świdnickiej, nazywana jest również marmurową - ze względu na jej obecny wystrój. Kaplicę ufundował ok. 1459 r. cech rzeźników, w okresie baroku została przebudowana. Na ołtarzu widoczne imię Maria z poprzeplatanych liter. W 1726 r. na sklepieniu namalowano m.in. sceny ukazujące klęski jakie dotykały Świdnicę: zarazę, głód i wojnę, panoramę miasta oraz postać księcia Bolka II. Znajdujący się tu ołtarz pochodzi z 1727 r. Ustawione na nim posągi przedstawiają rodziców Matki Boskiej: Joachima i Annę. Umieszczony na ołtarzu owalny obraz pochodzi z ok. 1480 r., ukazuję on Matkę Boską w słońcu.

Kolejna kaplica poświęcona jest św. Józefowi (ufundowana przez cech kramarzy w 1487 r.). Na ołtarzu znajduje się obraz przedstawiający św. Józefa, św. Jerzego i św. Krzysztofa. Obok obrazu ołtarzowego stoją figury tzw. świętych wojowników, powyżej biskupów: św. Wolfganga i św. Mikołaja, a następnie świętych diakonów: Wincentego i Wawrzyńca.

Na przeciwległej ścianie wisi olbrzymi obraz z ok. 1695 r. przedstawiający Świdnicę. Miasto ukazano jedynie w murach miejskich, bez przedmieść, ponieważ tam stanął niewiele wcześniej ewangelicki Kościół Pokoju pw. Świętej Trójcy. Ponad miastem namalowano Maryję jako jego patronkę. Dwóch aniołów trzyma kartusze: na jednym monogram IHS, na drugim czteropolowy herb Świdnicy. Na obrazie znajduje się również łacińska inskrypcja:

"Sub tuum praesidium confugimus", co znaczy: "Pod Twą opiekę uciekamy się".

Warto zwrócić uwagę, że część domów stojących w obrębie murów miejskich ma dachy kryte gontem, inne zaś dachówką. Szczególnie imponująco przedstawiają się świdnickie umocnienia.

Najpiękniejszy opis tych obwarowań pozostawił nam żyjący na przełomie XVI i XVII w. Nikolaus Thomas

"(...) Ze wszech stron otacza je mianowicie podwójna, szeroka, głęboka, wzmocniona kamieniem i usypiskami ziemnymi fosa. Na niej leży, wedle kolejności, siedem mostów, które nie są zbudowane z kamieni lub mocnego żelaza, lecz ich filary tworzą zbite z drewna rusztowania, a materiał budowlany [który został użyty do ich wykonania] jest lekki, aby go można było szybciej podnieść w górę i tym samym obcym oddziałom zabronić [do miasta] dostępu. Dalej ukazują się dwa mury zbudowane z kamieni łączonych trwale wapnem; nad nimi wznosi się trzeci, wyższy niż poprzednie, zbudowany z mocnego kamienia, widoczny z daleka z jego setką blanków i tyloma otworami strzeleckimi. Dwadzieścia cztery przedpiersia albo jak je lepiej nazwę wieże - bardzo piękny widok - są ukoronowaniem muru. Siedem bram o niezniszczalnej trwałości trzyma te mury w zamknięciu, aby nikt w czasie nocy nie mógł wtargnąć do śpiącego miasta i zaatakować zbrojnie niczego nie spodziewających się mieszkańców(...)" .

Następna kaplica nawy południowej jest poświęcona Trzem Królom. Została ufundowana przez patrycjusza świdnickiego Mikołaja Lwe ok. 1395 r. Znajdujący się w niej ołtarz z drugiej poł. XVII w. przestawia: pokłon Trzech Króli, wyżej aniołów oznajmiających urodzenie Chrystusa, obok którego figury św. biskupa Maternusa i króla Francji Ludwika Świętego. Na ścianie malowidło ukazujące św. Antoniego Padewskiego. Antepedium zawiera litery CMB (Caspar, Melchior, Baltazar). W ścianę kaplicy jest wmurowana płyta nagrobna pochowanego tu kanclerza księstwa świdnicko - jaworskiego i radcy cesarskiego Wilhelma Heinricha von Oberga zmarłego w wieku 48 lat w 1646 r.